Een kerk dienst alla Gambia

Is erg leuk om mee gemaakt te hebben!!!! Natuurlijk is het bij binnenkomst al duidelijk dat het een kerk dienst is in Gambia. Allereerst zijn er om de tijd dat het moet beginnen maar een handjevol mensen aanwezig. Ten tweede komen (zo lijkt het) willekeurig mensen naar voren om een lied te zingen. Ten derde uiteraard de indrukwekkende kleren met prachtige kleuren! Eerst de sabbatschool, waar ze het slim bekeken hadden, 3 mensen bereiden elk een paar dagen van de les voor. Ze behandelen hun dag en gaan zitten (of lopen weg haha). Na de sabbatschool begon de eredienst en dit was het moment waarop de kerk vol begon te lopen. Emmanuel, de directeur van ADRA Gambia werd naar voren uitgenodigd om ons vrijwilligers aan te kondigen. Wat nu ging komen was bij mij bekend, we moesten naar voren komen om ons zelf en onze missie voor te stellen. Met mijn hard in mijn keel kwam ik naar voren. Ik vond het toen nog enorm lastig om uit mijn woorden te komen, aangezien ik bang was om mensen voor het hoofd te stoten of niet genoeg te loven. Dat kunnen ze hier namelijk erg goed, dat loven. Gelukkig merkte ik al aan Emmanuel’s verhaal dat dit voor hen ook niet makkelijk was. Hij benoemde namelijk uitdrukkelijk: Jullie kunnen gewoon met ze praten, het zijn net mensen als wij en ze zijn onze broeders en zusters. Hihi, oké begrijpelijk komen ineens een paar vreemdelingen in je kerk. De met een andere huidskleur dan jij (onze groep heeft alle tinten!) en dan ook nog van verschillende leeftijden met verschillende kleren en ze spreken een wel heel vreemde taal.
Anyway ik stond daar dus met knikkende knietjes te vertellen wat wij daar kwamen doen en hoopten te bereiken. Gelukkig kon ik de mic doorgeven en iedereen kon zich zelf voorstellen. Wat overigens ook wel grappig was want iedereen begon met Hello everybody, happy Sabbath” Waarop de hele gemeente antwoorde met “HAPPY DAY” - en dat herhaalde zich dus 7x hihi). Na de voorstel ronde speelde twee van ons team een lied en een ander team lid deed een dans op een adem benemend lied…de combinatie was een tranentrekker voor de mensen van de gemeente!
Toen begon de ere dienst. Ook nu weer kwamen mensen naar voren om liederen te zingen. Bij de aanvang van de dienst kwam een koor (bestaand uit zo’n 8 man) in gelijke pas de kerk binnen lopen. Gedurende de dienst zongen zij liederen, we hebben van hun muziek genoten! De pastor hield een relatief korte preek met een –zeer- luide stem. Na de dienst hebben we het genoegen gehad met wat mensen van de gemeente te kletsen. Voor mij was de sabbat een eyeopener, ik zag zo veel mensen die het zo moeilijk hadden en in zo’n enorme armoede leefden, dat ik vergat dat ze ook een leven hebben…waar de meeste niet eens zo ontevreden mee zijn! Ze nemen de situatie zoals die is, het is tenslotte hun leven, niet een fase waar ze doorheen gaan. Ze hebben niet eens de tijd om zichzelf zielig te vinden….en dit terwijl in mijn hoofd alleen maar omging: dit is echt erg, dit kan zo niet, er moet wat veranderen, hoe kan dit zo zijn en wij maar luxe luxe luxe hebben en deze mensen hebben veeeeeeel te weinig.
Dus het was een fijne sabbat, met wel verdiende rust, een leuke dienst en een heerlijke maaltijd.